قرآن کریم فقط تلاوت نیست!تدبر و اندیشدن نیز، راهگشاست 
کتَابٌ أنزَلْنَاهُ إلَیک مُبَارَک لِیدَّ بَّرُوا آیاتِهِ وَلِیتَذَکرَ اوْلُوا الأ لْبَابِ  (این) کتابی خجسته است که آن را به سوی تو فرو فرستادیم تا در آیات آن تدبّرکنند و تا خردمندان متذکر شوند.
  نکته ها و اشاره ها
1- هدف قرآن تنها روخوانی آن نیست بلکه قرآن یک برنامه ی حیات بخش ارائه می کند که لازم است در آن اندیشیده شود تا مایه ی بیداری جان آدمی گردد.
2- «تدبُّر» از ریشه ی «دُبُر» به معنای پشت و ورای چیزی است؛ یعنی قرآن آمده است تا شما در ورای آیات آن وپیامدها و نتایج آنها تفکر کنید و حقایق را درک کنید. 
3-در این آیات به مرحله ی «تذکر» و یادآوری قرآن اشاره شده است؛ یعنی قرآن به خردمندان تذکر می دهد و همین تذکر برای بیداری اهل خرد کافی است؛ چون آنها اهل اندیشه هستند. آری «در خانه اگر کس است یک حرف بس است». 

آموزه ها و پیام ها
1-قرآن کتابی هدف دار و خجسته است.

2- تدبّر و تذکر از اهداف نزول قرآن است. 
3-قرآن یادمان خردورزان است. 
4-در پیامدها و نتایج و ورای آیات قرآن بیندیشید. 

منبع تفسیر قرآن مهر جلد هفدهم، صفحه ۲۹۹

اتَّقوا اللهَ و کونوُا زَیْناً و لا تکونوا شَیناً، جُرُّوا إلَینا کُلَّ مَودَّهٍ وادْفَعوا عَنّا کُلَّ قبیحٍامام حسن عسکری علیه السلام فرمودند از خدا پروا کنید و زینت (ما) باشید، ‌نه مایه ی عار و ننگ. هر محبّت و مهرورزی را به سوی ما بکشانید و هر زشتی را از ما دور کنید.
منبع      تحف العقول ص ۴۸۸
شرح حدیث:
رابطه ی ما با خاندان رسالت و پیشوایان معصوم، رابطه ی «پیشوایی» و«پیروی» است. آنان «امام» هستند و ما مأموم و پیرو. آنان اسوه و الگویند، ما تابع و سرمشق گیرنده از آنان. آنان پاک و متقّی و عادلند، ما هم باید در پی طهارت و تقوا و عدالت و صداقت باشیم، تا در ادّعای تشیع و پیروی، ‌راست گفته باشیم و با رفتار خوب و اخلاق شایسته خویش، مایه ی خوشنامی و زینت آنان باشیم، نه سبب بدنامی و ناراحتی شان. گاهی یک پدر، انسان خوب و صالحی است، اما فرزندی بد و شرور دارد. بدیهای او را از چشم پدرش می بینند و رفتارش مایه شرمساری پدر می گردد. امامان، پدران معنوی ما هستند. رفتارمان باید به گونه ای باشد که برای آنان کسب آبرو کند، نه آن که مایه ی آبروریزی برای ایشان باشد. کسی به نام زکریا، قبلاً مسیحی بود و زمان امام صادق علیه السلام مسلمان شد. در مدینه خدمت آن حضرت رسید. از توصیه های امام به او یکی هم این بود که مراقب مادرش باشد و به او نیکی کند. با آن که مادرش مسیحی بود، رفتار خوب پسر که در اثر مسلمانی و به توصیه امام صادق علیه السلام بود، در مادر هم تأثیر گذاشت و او هم تمایل پیدا کرد مسلمان شود. مادر به فرزندش گفته بود این گونه سفارشها از سوی پیامبران به پیروانشان می شود. به هر حال، مادر هم مسلمان شد این رفتار شایسته، سبب می شود دلها و محبتها به سوی خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام جذب شود. شیعه باید این گونه رفتار کند، ‌تا مردم جایگاه والا و آسمانی امامان را بشناسند و به سوی آنان گرایش یابند.

پی نوشت اصول کافی، ج ۲ ص ۱۶۰ (تفصیل داستان را در کتاب داستان راستان شهید مطهری، جلد دوم، حکایت «حق مادر» بخوانید حکمت های عسکری ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام حسن عسکری علیه السلام جواد محدثی انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول ۱۳۹۱

شما در مقابل دوربین هستید مواظب باشید  وَ قُلِ اعْمَلُواْ فَسَیرََی اللَّهُ عَمَلَکمُ‌ْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ  وَ سَترَُدُّونَ إِلیَ‌ عَالِمِ الْغَیْبِ وَ الشهََّادَةِ فَیُنَبِّئُکمُ بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ۱۰۵ توبه معنای آیه این است: ای رسول ما! بگو هر کاری می‌خواهید، بکنید؛ چه خوب، چه بد؛ اما بدانید که به تحقیق خدای سبحان و نیز رسول او و مؤمنینی که شاهدان اعمالند حقیقت عمل شما را می‌بینند و آن وقت که به عالم غیب و شهود بازگشتید، حقیقت عمل شما را به شما نشان می‌دهد. به عبارت دیگر آنچه را که انسان پس از مرگ و در قیامت از حقیقت اعمال خود مشاهده می‌کند همان در دنیا مشهود خدا و رسول و مؤمنین شاهد اعمال است از اهداف تربیتی این آیه وادار کردن مردم به مراقبت در کارهایشان است و نیز فراموش نکنند که برای اعمال نیک و بدشان حقایقی وجود دارد که به هیچ وجه پنهان نمی‌ماند و برای تک تک افراد بشر مراقب‌هایی هست که از اعمال ایشان اطلاع یافته و حقیقت آن را می‌بینند. آیت الله مجتهدی تهرانی فرمودند : تقوا یعنی اینکه اگر یک هفته مخفیانه از همه کارهای ما فیلم گرفتند و گفتند اعمال هفته گذشته ات در تلویزیون پخش شده، ناراحت نشویم…  چند نکته «سین» در «فَسَیرََی» به معنای آینده نزدیک نیست و برای تحقیق و تاکید است زیرا در مورد دیدن حقیقت فعل آن هم از سوی خدا متعال معنا ندارد که آن را موکول به آینده کنیم. مراد از دیدن عمل دیدن حقیقت و باطن آن است زیرا دیدن ظاهر عمل برای همه مقدور است و معنا ندارد آن را منحصر در عده خاصی دانست. این دیدن هم مربوط به همین دنیاست زیرا دیدن در آن دنیا ضمن آنکه در پایان آیه و بعد از این مرحله مطرح است برای همگان ممکن خواهد بود بنا بر روایات رسیده از اهل بیت علیهم السلام منظور از مؤمنینی که در این دنیا شاهد حقایق اعمالند امامان معصوم علیهم السلام است
 منابع
-1المیزان ج ۹ ص ۳۷۹  
2-المیزان ج ۹ ،ص ۳۷۹ 
3-مجمع‌البیان ج ۵ ،ص ۱۰۴

عمال مهم و ضروری قبل از ماه رمضان از زبان امام رضا 1- «وَ عَلَيْكَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا يَعْنِيكَ» (عیون اخبار الرضا، جلد2، صفحه 51) کارهای لغو و بیهوده را کنار بگذار. یک مقدار دنبال کار مفید باشی 2- «وَ أَكْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ» دعا بیشتر بخوان، زیاد استغفار کن و تلاوت قرآن داشته باش. 3- «وَ تُبْ إِلَی اللَّهِ» توبه کن. تا ماه رمضان که می‌آید پاک شده باشی.     وارد ضیافت الله می‌خواهیم بشویم. معمولاً در مهمانی آدم از قبل آماده می‌شود 4- فرمود: «وَ لَا تَدَعَنَّ أَمَانَةً فِي عُنُقِكَ إِلَّا أَدَّيْتَهَا» اگر حق‌الناس بر گردن تو هست، اگر حق الله بر گردن تو هست بپرداز. تا ماه رمضان نیامده، به کسی بدهی داری، بگو: می‌خواهم پاک وارد ماه رمضان شوم. خمسی به گردنت هست، زکاتی به گردنت هست، حق‌اللهی به گردنت هست تا دیر نشده بپرداز.  5- «وَ لَا فِي قَلْبِكَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَهُ» اگر کینه‌ای در دلت هست این کینه را ریشه‌کن کن.  6- «وَ لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَكِبُهُ إِلَّا قَلَعْتَ عَنْهُ» اگر گناهی انجام دادی از آن گناه‌ها فاصله بگیر. 7- «وَ اتَّقِ اللَّهَ» تقوا داشته باش 8- «وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ فِي سِرِّ أَمْرِكَ وَ عَلَانِيَتِكَ» در سر و علن، مخفی و آشکار، توکل به خدا داشته باش. اگر آدم به خدا توکل داشت، همه مشکلاتش برطرف می‌شود. این ذکری هم که شما هر روز می‌خوانید، امام رضا فرمود: این ذکر را روزهای آخر زیاد بخوان. «أَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ هَذَا الشَّهْرِ اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِي مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ» (عیون اخبار الرضا، جلد2، صفحه 51) خدایا اگر ما را در گذشته ماه شعبان نیامرزیدی، در آینده ماه شعبان، این چند روز باقیمانده ما را ببخش و بیامرز.

روزی امام کاظم علیه السلام ،از کوچه های بغداد می گذشت.
از یک خانه صدای تار وتنبور بلند بود،ومی رقصیدند وپایکوبی می کردند.

اتفاقاً یک خادمه از منزل بیرون آمد در حالی که آشغال هایی همراهش بود وگویا می خواست بیرون بریزد.

امام به او فرمود: صاحب این خانه بنده است یا آزاد؟!
گفت: از این خانه بهه این مجلل این را نمی فهمی ؟
اینجا خانه “ُبُشر” است یک از رجال یکی از اشراف یکی از اعیان معلوم است که آزاد است.
امام فرمود بله ، آزاد است اگر بنده بود که این سر وصدا ها از خانه اش بلند نبود.
بُشر ، متوجه شد

به خادمش گفت چرا آمدنت طول کشید ؟!
گفت آن مرد حرف عجیبی زد! گفت صاحب خانه برده است یا آزاد!

من گفتم آزاد است اوهم گفت بله آزاد است اگر بنده بود که این سر وصداها بیرون نمی امد.
بشر گفت علائم ونشانه های مرد چه بود .
علائم ونشانه ها را که گفت فهمید موسی بن جعفر است گفت کجا رفت؟
پایش بدون کفش بود به خود فرصت نداد که برود کفش هایش را بپوشد برای اینکه ممکن است آقا را پیدا نکند.
دوید خودش را انداخت به دامن امام و عرض کرد :شما راست گفتید!
من از همین ساعت می خواهم بنده خدا باشم.

حضرت آیت الله #وحید_خراسانی می فرمود: درزمان میرزای شیرازی طلبه ای بالباس کهنه بر درخانه اش آمد و گفت میرزا را کاردارم مردم گفتند میرزا بر مجتهدین وقت ندارد آن موقع تو آمده ای و میگویی میرزا را کار دارم؟ گفت عیبی ندارد من میروم اما به میرزا بگویید فلانی آمده بود خبر به میرزای شیرازی رسید ناگهان میرزا سرو پای برهنه دوید و طلبه را درآغوش گرفت دفتردار میرزا تعجب کرد آن طلبه رفت میرزا گفت ：دوست داشتم ثواب این همه مجتهد که تربیت کردم برای این طلبه باشد و ارزش یک کارش را به من بدهد گفتند میرزا کار این طلبه مگر چه بوده ؟ میرزا گفت ：این طلبه به یکی از دهات های سنی نشین رفت و گفت بچه هایتان را بیاورید قرآن یاد می دهم بدون پول سنی ها گفتند خوب است بدون پول است این طلبه از اول که قران یاد این بچه ها می داد بذر محبت امیرالمؤمنین را دردل این بچه ها کاشت این ها بزرگ که شدند شیعه شدند و پدرانشان را از مذهب باطل به مذهب حق راهنمایی کردند دیری نگذشت که این دهات تماما شیعه شد این طلبه ۱۵سال شب ها بردر خانه ها می رفت و یواشکی نانی که ان ها بیرون می انداختند را می خورد ۱۵سال اینگونه زحمت کشید تا توانست یک روستا را شیعه کند

منبع:مصباح الهدی آیت الله وحید خراسانی حفظه الله