خدایا وقتی تو از جنس بی‌نهایتی،
  پس من چگونه محدود شوم در خود  و دنیای خود.
من با تو معنا میابم و تو امید می‌بخشی به ناامیدی‌های این روزهایم؛
و من چنان در این دریای بیکرانِ رحمتت غرق میشوم که تمامِ ناممکن‌ها برایم ممکن می‌شوند .
و تمام قفلــها ، کلیــد  و تمام آشوبــها ، آرامش  خدایا  دنیای محدودم را با حضور خودت وسعــت ببخش
تا بدانم وقتی پابه‌پای تو قدم بردارم؛  به آرامشی خواهم رسید که دیگر بی‌قراری‌ها سهمِ روزهایــم نمی‌شود 
و من می‌مانم و خدایــی که بودنش حالِ دلم را خوبِ خوب می‌کند .