الهي العفو!
بوي ناب بهشت مي دهند همه ي نام هاي قشنگ تو
مي گذارمشان روي زخم هاي دلم

گفته بودي الجبار
يعني كسي كه جبران مي كند
همه شكستگي هاي دلت را

گفته بودي المصور
يعني كسي كه از نو مي سازد
همه ي آنچه را ويران شده است درون دلت

گفته بودي الشافي
يعني كسي كه شفا مي دهد
تمام زخم هاي عميق و ناعلاج را
هواي دلم سبك مي شود با زمزمه ي نام هاي زيبايت …
نفس مس كشم در هواي مهرباني هاي نابت …

خدايا هميشه ميان لحظه هايم برقرار باش

تا هيچ وقت بي قرار نباشم …
فاذكروني اذكركم(152 بقره)

به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند
زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها

خدایا ببخش که گاهی نشانیت را گم می کنم
و غرق در دنیای خودم می شوم
غافل از اینکه دنیای من تویی …

سکوت گورستان را می شنوی ؟!
دنیا ارزش دل شکستن را ندارد
می رسد روزی که هرگز در
دسترس نخواهم بود
خاک آنتن نمی دهد که نمی دهد …..

ادامه دارد…

روزی که نوشتند تو را شاه و امیر
ما را ننوشتند مگر عبد و فقیر
گفتند اسیر « غیبت کبراییم» …
الله… بحق فاطمه ” فُک اسیر”

اللهم عجل لولیک الفرج

از خدا پروا کنید

تا
پر واکنید …