وقتی نانوا خمیر نان سنگک را پهن می کند
و درون تنور می گذارد
دیدی که چه اتفاقی می افتد؟!!!
خمیر به سنگ ها می چسبد!
اما نان هرچه پخته تر می شود، از سنگ ها جدا می شود…
حکایت آدم ها هم همین است؛
سختی های این دنیا،
حرارت تنور است…
واین سختی هاست که انسان را پخته تر می کنند…
وهرچه انسان پخته تر می شود
سنگ کمتری به خود می گیرد…
سنگ ها تعلقات دنیایی هستند
ماشین،خانه ،پست ومقام و….
آن وقتی كه قرار است نان را از تنور خارج کنند
سنگ ها را از آن می گیرند!!
خوشا بحال آنکه درتنور دنیا آنقدر پخته می شود
که به هیچ سنگی نمی چسبد!
ما در زندگی به چه چسبیده ایم!!
سنگ وجود ما کدام است؟!!!
….