گوش کن به قدمهایش ،کم کم پاییز و ماه مهر با چمدانی پر از خاطرات شیرین کودکی می آید…
ماه دوستیهای تازه ،شوق آشنایی ،روزهای قهر و آشتی ،دیدن و شنیدن و تجربه کردن…
کودک خیالم را به پرواز در میآورم …
میروم کلاس اول الف
همان جایی که دست در دست هم سرود ایران زیبا را با صدای بلند میخواندیم ،
دلم تنگ شده است برای گچ و تخته سیاه و نوشتن و دستهای گچی …
کاش هنوز همان کودکِ روزهای دبستان بودم…
من هنوز نیمم را پشت نیمکتهای چوبی دبستان جا گذاشته ام …
🍂🌺
موضوعات: اعتقادی
[جمعه 1402-06-24] [ 06:50:00 ب.ظ ]