گاهی در زندگی

متوجه می شوی

که از تمام تسبیح

یک رشته نخ مانده

توی دستت

همیشه

عادت‌های بی‌سرانجامِ سبز

محکوم به سرنوشتی پاییزی‌ اند!

عشق 

دروغ بزرگی بود که باد

مثل یک سیلی آبدار

در گوش باغ نواخت

برگ‌های زرد 

ساده‌تر از آن که فکر کنی

به جدایی از درخت 

تن می‌دهند!

می گذرد

چه تلخ و چه شیرین

چه سخت و چه  آسان

چه دلچسب و چه جانکاه

همیشه

گذشته ها گذشته!

به تنگ آمده ام

از این همه بغض گلوگیر،

اگر تو ضامنم نشوی

این دل قفس‎نشین

منفجر می کند مرا

رسول خدا(ص) فرمود: هر کس مقدرات الهی را بپذیرد و مشفقانه و صابرانه با آن برخورد کند، خدا می‌فرماید: من فردای قیامت شرم دارم برای او میزان و عدالت بگذارم؛ چون این بنده من کارهای مرا در تاریکی دنیا مشفقانه و از روی میل با صبر و تحمل تحویل گرفت و هیچ اعتراضی نداشت. من شرم می‌کنم از او حساب بکشم. مرحوم دولابی 

مرحوم دولابی :

رسول خدا(ص) فرمود: هر کس مقدرات الهی را بپذیرد و مشفقانه و صابرانه با آن برخورد کند، خدا می‌فرماید: من فردای قیامت شرم دارم برای او میزان و عدالت بگذارم؛ چون این بنده من کارهای مرا در تاریکی دنیا مشفقانه و از روی میل با صبر و تحمل تحویل گرفت و هیچ اعتراضی نداشت. من شرم می‌کنم از او حساب بکشم

مرحوم دولابی :

خداوند فرموده است: زمین و آسمان و آنچه دراوست مال شماست، لیکن آخر کار باید تحویل بدهید، چون امانت است. اگر شما عاقل باشید می گویید: جمعش کن، من اهلش نیستم. مگر من امانتدارم، خودم را برای چه به زحمت بیندازم؟

کسی که امانت قبول کند چند بلا برای خود خریده است: اول این که باید به ورثه‌اش وصیّت کند که این امانت است. دوم این که اگر در حفظ آن کوتاهی کند ضامن است، اگر دزد ببرد باید خسارت بپردازد. سوم این که اگر خواست به مسافرتی برود باید آن را به شخص امینی بسپارد. چهارم این که اگر قیمت آن تغییر کند و می‌تواند باید به صاحبش خبر دهد و از این قبیل مشکلات.آدم عاقل این را قبول نمی‌کند…