مرحوم دولابی :

رسول خدا(ص) فرمود: هر کس مقدرات الهی را بپذیرد و مشفقانه و صابرانه با آن برخورد کند، خدا می‌فرماید: من فردای قیامت شرم دارم برای او میزان و عدالت بگذارم؛ چون این بنده من کارهای مرا در تاریکی دنیا مشفقانه و از روی میل با صبر و تحمل تحویل گرفت و هیچ اعتراضی نداشت. من شرم می‌کنم از او حساب بکشم

مرحوم دولابی :

خداوند فرموده است: زمین و آسمان و آنچه دراوست مال شماست، لیکن آخر کار باید تحویل بدهید، چون امانت است. اگر شما عاقل باشید می گویید: جمعش کن، من اهلش نیستم. مگر من امانتدارم، خودم را برای چه به زحمت بیندازم؟

کسی که امانت قبول کند چند بلا برای خود خریده است: اول این که باید به ورثه‌اش وصیّت کند که این امانت است. دوم این که اگر در حفظ آن کوتاهی کند ضامن است، اگر دزد ببرد باید خسارت بپردازد. سوم این که اگر خواست به مسافرتی برود باید آن را به شخص امینی بسپارد. چهارم این که اگر قیمت آن تغییر کند و می‌تواند باید به صاحبش خبر دهد و از این قبیل مشکلات.آدم عاقل این را قبول نمی‌کند…

 قرآن کریم فقط تلاوت نیست!تدبر و اندیشدن نیز، راهگشاست 
کتَابٌ أنزَلْنَاهُ إلَیک مُبَارَک لِیدَّ بَّرُوا آیاتِهِ وَلِیتَذَکرَ اوْلُوا الأ لْبَابِ  (این) کتابی خجسته است که آن را به سوی تو فرو فرستادیم تا در آیات آن تدبّرکنند و تا خردمندان متذکر شوند.
  نکته ها و اشاره ها
1- هدف قرآن تنها روخوانی آن نیست بلکه قرآن یک برنامه ی حیات بخش ارائه می کند که لازم است در آن اندیشیده شود تا مایه ی بیداری جان آدمی گردد.
2- «تدبُّر» از ریشه ی «دُبُر» به معنای پشت و ورای چیزی است؛ یعنی قرآن آمده است تا شما در ورای آیات آن وپیامدها و نتایج آنها تفکر کنید و حقایق را درک کنید. 
3-در این آیات به مرحله ی «تذکر» و یادآوری قرآن اشاره شده است؛ یعنی قرآن به خردمندان تذکر می دهد و همین تذکر برای بیداری اهل خرد کافی است؛ چون آنها اهل اندیشه هستند. آری «در خانه اگر کس است یک حرف بس است». 

آموزه ها و پیام ها
1-قرآن کتابی هدف دار و خجسته است.

2- تدبّر و تذکر از اهداف نزول قرآن است. 
3-قرآن یادمان خردورزان است. 
4-در پیامدها و نتایج و ورای آیات قرآن بیندیشید. 

منبع تفسیر قرآن مهر جلد هفدهم، صفحه ۲۹۹

اتَّقوا اللهَ و کونوُا زَیْناً و لا تکونوا شَیناً، جُرُّوا إلَینا کُلَّ مَودَّهٍ وادْفَعوا عَنّا کُلَّ قبیحٍامام حسن عسکری علیه السلام فرمودند از خدا پروا کنید و زینت (ما) باشید، ‌نه مایه ی عار و ننگ. هر محبّت و مهرورزی را به سوی ما بکشانید و هر زشتی را از ما دور کنید.
منبع      تحف العقول ص ۴۸۸
شرح حدیث:
رابطه ی ما با خاندان رسالت و پیشوایان معصوم، رابطه ی «پیشوایی» و«پیروی» است. آنان «امام» هستند و ما مأموم و پیرو. آنان اسوه و الگویند، ما تابع و سرمشق گیرنده از آنان. آنان پاک و متقّی و عادلند، ما هم باید در پی طهارت و تقوا و عدالت و صداقت باشیم، تا در ادّعای تشیع و پیروی، ‌راست گفته باشیم و با رفتار خوب و اخلاق شایسته خویش، مایه ی خوشنامی و زینت آنان باشیم، نه سبب بدنامی و ناراحتی شان. گاهی یک پدر، انسان خوب و صالحی است، اما فرزندی بد و شرور دارد. بدیهای او را از چشم پدرش می بینند و رفتارش مایه شرمساری پدر می گردد. امامان، پدران معنوی ما هستند. رفتارمان باید به گونه ای باشد که برای آنان کسب آبرو کند، نه آن که مایه ی آبروریزی برای ایشان باشد. کسی به نام زکریا، قبلاً مسیحی بود و زمان امام صادق علیه السلام مسلمان شد. در مدینه خدمت آن حضرت رسید. از توصیه های امام به او یکی هم این بود که مراقب مادرش باشد و به او نیکی کند. با آن که مادرش مسیحی بود، رفتار خوب پسر که در اثر مسلمانی و به توصیه امام صادق علیه السلام بود، در مادر هم تأثیر گذاشت و او هم تمایل پیدا کرد مسلمان شود. مادر به فرزندش گفته بود این گونه سفارشها از سوی پیامبران به پیروانشان می شود. به هر حال، مادر هم مسلمان شد این رفتار شایسته، سبب می شود دلها و محبتها به سوی خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام جذب شود. شیعه باید این گونه رفتار کند، ‌تا مردم جایگاه والا و آسمانی امامان را بشناسند و به سوی آنان گرایش یابند.

پی نوشت اصول کافی، ج ۲ ص ۱۶۰ (تفصیل داستان را در کتاب داستان راستان شهید مطهری، جلد دوم، حکایت «حق مادر» بخوانید حکمت های عسکری ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام حسن عسکری علیه السلام جواد محدثی انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول ۱۳۹۱

شما در مقابل دوربین هستید مواظب باشید  وَ قُلِ اعْمَلُواْ فَسَیرََی اللَّهُ عَمَلَکمُ‌ْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ  وَ سَترَُدُّونَ إِلیَ‌ عَالِمِ الْغَیْبِ وَ الشهََّادَةِ فَیُنَبِّئُکمُ بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ۱۰۵ توبه معنای آیه این است: ای رسول ما! بگو هر کاری می‌خواهید، بکنید؛ چه خوب، چه بد؛ اما بدانید که به تحقیق خدای سبحان و نیز رسول او و مؤمنینی که شاهدان اعمالند حقیقت عمل شما را می‌بینند و آن وقت که به عالم غیب و شهود بازگشتید، حقیقت عمل شما را به شما نشان می‌دهد. به عبارت دیگر آنچه را که انسان پس از مرگ و در قیامت از حقیقت اعمال خود مشاهده می‌کند همان در دنیا مشهود خدا و رسول و مؤمنین شاهد اعمال است از اهداف تربیتی این آیه وادار کردن مردم به مراقبت در کارهایشان است و نیز فراموش نکنند که برای اعمال نیک و بدشان حقایقی وجود دارد که به هیچ وجه پنهان نمی‌ماند و برای تک تک افراد بشر مراقب‌هایی هست که از اعمال ایشان اطلاع یافته و حقیقت آن را می‌بینند. آیت الله مجتهدی تهرانی فرمودند : تقوا یعنی اینکه اگر یک هفته مخفیانه از همه کارهای ما فیلم گرفتند و گفتند اعمال هفته گذشته ات در تلویزیون پخش شده، ناراحت نشویم…  چند نکته «سین» در «فَسَیرََی» به معنای آینده نزدیک نیست و برای تحقیق و تاکید است زیرا در مورد دیدن حقیقت فعل آن هم از سوی خدا متعال معنا ندارد که آن را موکول به آینده کنیم. مراد از دیدن عمل دیدن حقیقت و باطن آن است زیرا دیدن ظاهر عمل برای همه مقدور است و معنا ندارد آن را منحصر در عده خاصی دانست. این دیدن هم مربوط به همین دنیاست زیرا دیدن در آن دنیا ضمن آنکه در پایان آیه و بعد از این مرحله مطرح است برای همگان ممکن خواهد بود بنا بر روایات رسیده از اهل بیت علیهم السلام منظور از مؤمنینی که در این دنیا شاهد حقایق اعمالند امامان معصوم علیهم السلام است
 منابع
-1المیزان ج ۹ ص ۳۷۹  
2-المیزان ج ۹ ،ص ۳۷۹ 
3-مجمع‌البیان ج ۵ ،ص ۱۰۴

بسم الله الرحمن الرحیم
مختار: میخواهم فرماندهی سپاه را در جنگ با زبیریان خود بر عهده بگیرم.
کیان: این کار را نکنید امیر
مختار: برای چه؟
کیان: چون وقتی شما وارد عرصه ی نبرد شوید، دشمن میفهمد که ما برای مقابله با او با تمام قوا به میدان آمده ایم و این روحیه آنها را بالا میبرد[و ضعف ما را نشان میدهد

پلان دو : عمار در میانه های جنگ صفین به شهادت میرسد .
علی علیه اسلام تنها شده ، در میان لشکریان قدم میزند ، اشک میریزد و ندا میدهد :  «أین عمار؟ …… أین عمار؟» عمار کجاست؟ عمار کجاست تا تنهایی علی را در بین این همه حیله و نیرنگ معاویه و عمروعاص از بین ببرد . تا وقتی عمار بود ، با خطبه ها و روشنگری هایش راه را بر گزافه گویی های سپاه نفاق میبست ، اما حالا ..

پلان سه : چند سال قبل حضرت آقا حمله دشمن را اعلام میکنند ؛ حمله فرهنگی ، ناتو فرهنگی ، شبیخون فرهنگی ، همه را میگوید اما ما فقط نگاه میکنیم . ⚡کار به جایی میرسد که ندای  «أین عمار» شان به آسمان میرود ، اما باز هم فقط نگاه میکنیم . حالا خودش یک تنه به میدان می آید ، حرف های اشتباه همه را بیان میکند و پاسخ میدهد ، برجام دو و سه و چهار ، دنیای گفتمان . همه را رد میکند ، ما هم کلی ذوق میکنیم که آقا دارد روشن گری میکند . اما …. حواسمان نیست ، که وقتی «ولی» خودش به میدان آمده یعنی دیگر از وجود «عمار» در بین ما ناامید شده . تنها شده ، خودش یک تنه به جنگ میرود . خودش میگوید من سالهاست دارم شمشیر میکشم .  میدانی وقتی فرمانده ، ولی ، خودش به میدان می آید یعنی چه ؟ یعنی حال و اوضاع لشکر خراب است .  کاش به جای خوشحالی از حرف های این چند مدت حضرت آقا ، کمی گریه میکردیم که به خاطر بی حالی و بی عرضگی ما و تنها شدن رهبر ، دیگر خودش مجبور است جواب اراجیف نااهلان را بدهد …