جوانه می زنی و 

شکوفه می دهی و

گرم می شوی و

گرم می کنی و

رنگ و بوی عشق می گیری و

کم کم، 

هوا سرد می شود!

فرداست که چشم باز کنی،

و آن شکننده ترین را

- که امانت بود -

روی خاک پیدا کنی؛

.

.

.

من رفتم!

گاهی در زندگی

متوجه می شوی

که از تمام تسبیح

یک رشته نخ مانده

توی دستت

همیشه

عادت‌های بی‌سرانجامِ سبز

محکوم به سرنوشتی پاییزی‌ اند!

عشق 

دروغ بزرگی بود که باد

مثل یک سیلی آبدار

در گوش باغ نواخت

برگ‌های زرد 

ساده‌تر از آن که فکر کنی

به جدایی از درخت 

تن می‌دهند!

می گذرد

چه تلخ و چه شیرین

چه سخت و چه  آسان

چه دلچسب و چه جانکاه

همیشه

گذشته ها گذشته!

به تنگ آمده ام

از این همه بغض گلوگیر،

اگر تو ضامنم نشوی

این دل قفس‎نشین

منفجر می کند مرا

بسم الله الرحمن الرحیم
مختار: میخواهم فرماندهی سپاه را در جنگ با زبیریان خود بر عهده بگیرم.
کیان: این کار را نکنید امیر
مختار: برای چه؟
کیان: چون وقتی شما وارد عرصه ی نبرد شوید، دشمن میفهمد که ما برای مقابله با او با تمام قوا به میدان آمده ایم و این روحیه آنها را بالا میبرد[و ضعف ما را نشان میدهد

پلان دو : عمار در میانه های جنگ صفین به شهادت میرسد .
علی علیه اسلام تنها شده ، در میان لشکریان قدم میزند ، اشک میریزد و ندا میدهد :  «أین عمار؟ …… أین عمار؟» عمار کجاست؟ عمار کجاست تا تنهایی علی را در بین این همه حیله و نیرنگ معاویه و عمروعاص از بین ببرد . تا وقتی عمار بود ، با خطبه ها و روشنگری هایش راه را بر گزافه گویی های سپاه نفاق میبست ، اما حالا ..

پلان سه : چند سال قبل حضرت آقا حمله دشمن را اعلام میکنند ؛ حمله فرهنگی ، ناتو فرهنگی ، شبیخون فرهنگی ، همه را میگوید اما ما فقط نگاه میکنیم . ⚡کار به جایی میرسد که ندای  «أین عمار» شان به آسمان میرود ، اما باز هم فقط نگاه میکنیم . حالا خودش یک تنه به میدان می آید ، حرف های اشتباه همه را بیان میکند و پاسخ میدهد ، برجام دو و سه و چهار ، دنیای گفتمان . همه را رد میکند ، ما هم کلی ذوق میکنیم که آقا دارد روشن گری میکند . اما …. حواسمان نیست ، که وقتی «ولی» خودش به میدان آمده یعنی دیگر از وجود «عمار» در بین ما ناامید شده . تنها شده ، خودش یک تنه به جنگ میرود . خودش میگوید من سالهاست دارم شمشیر میکشم .  میدانی وقتی فرمانده ، ولی ، خودش به میدان می آید یعنی چه ؟ یعنی حال و اوضاع لشکر خراب است .  کاش به جای خوشحالی از حرف های این چند مدت حضرت آقا ، کمی گریه میکردیم که به خاطر بی حالی و بی عرضگی ما و تنها شدن رهبر ، دیگر خودش مجبور است جواب اراجیف نااهلان را بدهد …