من حقم است هشت گرفتم چرا كه من
يك جمله هم نساخته ام با دوزاده
با چند نمره باشد اگر ، رد نمي شوي
يك، دو،سه،….،هفت ،هشت،نَه آقا دوازده
بي تو تمام اهل قيامت رفوزه اند

اي نمره قبولي دنيا،دوازده

ثانيه هاي كُند توسل مي آورند
يا “صاحب الزمان خدا” يا “دوازده”
حالا كه ساعت تو و چشم خدا يكي است
آقا چقدر مانده زمان تا دوازده
امروز اگر نشد ولي يك روز مي شود
ساعت به وقت شرعي زهرا(س) دوزاده

علي اكبر لطيفيان

الهي العفو!
بوي ناب بهشت مي دهند همه ي نام هاي قشنگ تو
مي گذارمشان روي زخم هاي دلم

گفته بودي الجبار
يعني كسي كه جبران مي كند
همه شكستگي هاي دلت را

گفته بودي المصور
يعني كسي كه از نو مي سازد
همه ي آنچه را ويران شده است درون دلت

گفته بودي الشافي
يعني كسي كه شفا مي دهد
تمام زخم هاي عميق و ناعلاج را
هواي دلم سبك مي شود با زمزمه ي نام هاي زيبايت …
نفس مس كشم در هواي مهرباني هاي نابت …

خدايا هميشه ميان لحظه هايم برقرار باش

تا هيچ وقت بي قرار نباشم …
فاذكروني اذكركم(152 بقره)

به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند
زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها

خدایا ببخش که گاهی نشانیت را گم می کنم
و غرق در دنیای خودم می شوم
غافل از اینکه دنیای من تویی …

سکوت گورستان را می شنوی ؟!
دنیا ارزش دل شکستن را ندارد
می رسد روزی که هرگز در
دسترس نخواهم بود
خاک آنتن نمی دهد که نمی دهد …..

ادامه دارد…