وقتی فساد و نفاق تا عمیق ترین سطح نفوذ می کند.

#امام_جمعه_لواسان

#نفوذ

#فساد

#بی_عدالتی 

خوابیده ای و خواب مرا هم ربوده ای …

 قهر کرده ای؟
با اینکه خسته میشوم و گاه کم حواس

اشکم هنوز هست…حبیبم تو را سپاس
در حسرت زیارت تو رفت عمر من

روزم به گریه طی شد و شبهام التماس
یکشب در این لباس عزایت مرا بخر

شاید به چشم مادرت آیم در این لباس
ما را نمیبری به حرم؟؟ قهر کرده ای؟

بگذر از این گدای بدِ قدرناشناس
روزم شبیه زلف سیاهت چه درهم است

زینب تمام راه به لب داشت این قیاس
 شاعر #رضا_وکیل_آذر 

امنیت اتفاقی نیست…

پایان گاندو 

نشان دهنده مظلومیت و غریبی شهدای امنیت ماست!

بدون خبر رسمی 

بدون تشییع عمومی 

گمنامِ گمنام …

​خدایا آاا!!!! 

خطــا از مـن اسـت می دانـــــم
از مـن کـــه سـال هـاسـت گـفتـــه ام ” ایــاک نــعبد “
امـا بـــه دیـگران هـم دلـسپــرده ام!
از مـن کـــه سـال هـاسـت گـفتـــه ام ” ایــاکَ نستَعيـن “
امــا بــه ديگران هم تـكيــه كــرده ام!
امـــا تو خدای مهربانم
هرگز رهایـم نـکـن…
بیـش از هـمـــیشــه دلـتـنگم
بـــه انـدازه ی تـمــآم روزهـای نـبودنــم…

ارباب صدای قدمت می آید ​رنگ ها رنگ خزان است بیا برگردیم این سفر بار گران است بیا برگردیم صحبت از جایزه و ملک ری و گندم بود خواهرت دل نگرلن بود بیا برگردیم چشم شوری به علی اکبرتان خیره شده قصه ی مرگ جوان است بیا برگردیم صحبت از دیده ی دریایی عباس شده تیرها بین کمان است بیا برگردیم ساربان خیره شده بر خم انگشتریت خنجرش نقره نشان است بیا برگردیم خواب دیدم که سرت بر سر خاک افتاده رنگ این خاک همان است بیا برگردیم یک طرف این همه زن. در طرف دیگر جنگ لشگری چشم چران است بیا برگردیم بعد تو قسمت این خواهر تنها و غریب طعنه و زخم زبان است بیا برگردیم

​یک صبح جمعه…
بگذار و بگذر این همه گفت و شنود را

کی می‌کنیم ریشهٔ آل سعود را؟
یارب! به حق ناقهٔ صالح عذاب کن

نسل به جای ماندهٔ قوم ثمود را
افتاده دست ابرهه‌ها خانۀ خدا

سجّیل کو که سر شکند این جنود را
چیزی به غیر وهن ندارد نمازشان

باید شکست بر سر آن‌ها عمود را
ای واجب‌الوجود ز لوث وجودشان

کی پاک می‌کنی همه مُلک وجود را…
جده، یمن، مدینه، غدیر، از قدیم‌ها

این قوم می‌خرند تمام شهود را
در آن زمین که نام علی گل نمی‌کند

هرگز مجوی مدفن یاس کبود را
کو وارث کسی که در قلعه کنده است

تا بشکند دوباره غرور یهود را
اسفند روز آمدنش کور می‌کند

یک صبح جمعه چشم بخیل و حسود را…
عطیه‌سادات حجتی