​خدایا آاا!!!! 

خطــا از مـن اسـت می دانـــــم
از مـن کـــه سـال هـاسـت گـفتـــه ام ” ایــاک نــعبد “
امـا بـــه دیـگران هـم دلـسپــرده ام!
از مـن کـــه سـال هـاسـت گـفتـــه ام ” ایــاکَ نستَعيـن “
امــا بــه ديگران هم تـكيــه كــرده ام!
امـــا تو خدای مهربانم
هرگز رهایـم نـکـن…
بیـش از هـمـــیشــه دلـتـنگم
بـــه انـدازه ی تـمــآم روزهـای نـبودنــم…

ارباب صدای قدمت می آید ​رنگ ها رنگ خزان است بیا برگردیم این سفر بار گران است بیا برگردیم صحبت از جایزه و ملک ری و گندم بود خواهرت دل نگرلن بود بیا برگردیم چشم شوری به علی اکبرتان خیره شده قصه ی مرگ جوان است بیا برگردیم صحبت از دیده ی دریایی عباس شده تیرها بین کمان است بیا برگردیم ساربان خیره شده بر خم انگشتریت خنجرش نقره نشان است بیا برگردیم خواب دیدم که سرت بر سر خاک افتاده رنگ این خاک همان است بیا برگردیم یک طرف این همه زن. در طرف دیگر جنگ لشگری چشم چران است بیا برگردیم بعد تو قسمت این خواهر تنها و غریب طعنه و زخم زبان است بیا برگردیم

​یک صبح جمعه…
بگذار و بگذر این همه گفت و شنود را

کی می‌کنیم ریشهٔ آل سعود را؟
یارب! به حق ناقهٔ صالح عذاب کن

نسل به جای ماندهٔ قوم ثمود را
افتاده دست ابرهه‌ها خانۀ خدا

سجّیل کو که سر شکند این جنود را
چیزی به غیر وهن ندارد نمازشان

باید شکست بر سر آن‌ها عمود را
ای واجب‌الوجود ز لوث وجودشان

کی پاک می‌کنی همه مُلک وجود را…
جده، یمن، مدینه، غدیر، از قدیم‌ها

این قوم می‌خرند تمام شهود را
در آن زمین که نام علی گل نمی‌کند

هرگز مجوی مدفن یاس کبود را
کو وارث کسی که در قلعه کنده است

تا بشکند دوباره غرور یهود را
اسفند روز آمدنش کور می‌کند

یک صبح جمعه چشم بخیل و حسود را…
عطیه‌سادات حجتی

​

نمک دان وفا در کوفه شکست
چه شوری بپا شد در کربلا!

​

▪️ای باب المراد! رفتی و حال کجاست دستان تسلی بخش تو، تا مرهم زخم های «هادی»ات باشند؟بعد از تو چه کند «علی» در محاصره «معتصم»ها؟ ….

‏من به لطف نگاهــت ای باران

سـوی مشهــــــــــد زیاد می آیم
دست بر روی سینه هر بار از

سمت باب الجـــــــــواد می آیم
#یا_جواد_الائمه_ادرکنی

‎#السلام_علیک_یا_جواد_الائمه

السلام علیک یا جوادالائمه علیه السلام

​

با این دل ‌مر‌ده ‌و ‌کویر‌ی ‌چه ‌کنم

با ‌ا‌ین ‌همه ‌جر‌م ‌و ‌سر ‌به ‌زیری چه ‌کنم

«مِن اَینَ لِیَ ‌ا‌لنَّجا‌ت یا ‌ر‌ب یا ‌ر‌ب»

تو دست مرا اگر نگیر‌ی چه ‌کنم؟
#یوسف_رحیمی

یک دانه سیب
یک خوشه گندم
یا چند شاخه مریم؛
این بار
نوبت کدام وسوسه حواست؟